"Altijd wilt u/wil jij het beter of anders doen dan een papier voorschrijft; of het nu om eten gaat of om iets van dat frutselgedoe, altijd en altijd moet het nèt effe iets anders... 'voor de persoonlijke noot'...."
O, jongens horen jullie wel hoe zwaar ik het af en toe heb?
En daar luister ik dan soms ook nog naar hè...
Maar ze zijn me zo dierbaar...
Ik luister met een glimlach in mijn hart naar hun op- en aanmerkingen...
Ben zo blij dat ze me nog van commentaar (kunnen) voorzien...
Dat is waarschijnlijk ook een van de redenen waarom ik niet zo veel haast maak -hoewel ik best jaloers ben op de prachtige hobbykamer van Elizabeth. Hebben jullie 'm al gezien? Klik dan beslist even hier (klik) om te zien wat een pracht van een ruimte zij heeft!- met het in orde maken van mijn eigen plekkie. Soms lijkt het me heerlijk om te terug te kunnen trekken op een plekje 'van mezelf', maar meestal wil ik gewoon weten wat er in huis gebeurd, wil ik horen wat er besproken wordt, wil ik gewoon een stuk van het gezin zijn, een stukje gezelligheid meepikken..... en.......... vooral bereikbaar zijn!
Want hoe vaak schalt het niet door het huis: Mam.... mahammm.... oehoe.... waar zit je?
Moet je je voorstellen dat ik dan net verdiept ben in een of ander 'frutselgedoe' in mijn 'atelier'.... moet ik alles weer van me afgooien en ergens in huis die stem opzoeken....
Nee, ik weet wel dat ik dat 'atelier' nog wel wil hebben, en ik ga het ook zeker inrichten, maar of ik er werkelijk ga zitten.... dat vraag ik me in alle ernst af. Het is natuurlijk wel makkelijk om een vast plekje te hebben voor je frutsels.... de lopende objectjes en zo... Oh, hoe netjes heeft Elizabeth dat toch georganiseerd.... Zucht.... ik weet niet of ik wel zo'n geordend mens ben.... Maar het lijkt me heerlijk: hup, laatje pakken en oh ja, dat was m'n haakwerk, of: oh ja, dat was mijn lapjesproject....
Ondertussen heb ik de raad van Corrie, zij heeft ook al zo'n leuk en gezellig blog (kijk maar eens door hier te klikken) opgevolgd en heb de allerlaatste toer uitgehaald en probeer nu de bloemetjes iets kleiner te haken zodat ik hoop (!!?) dat ik nu wel uitkom.
Ik ben nog niet zo ver om het jullie te laten zien....
Weten jullie nog dat ik hier (klik) blogde over -ja, ook al- garen tekort voor mijn witte Jacobsschelp?
Nou, dat werd heel fijn opgelost door Corrie. Zij had een flinke portie wit garen ingeslagen en het toeval hielp een handje omdat zij precies hetzelfde verfbad had!
En de postbode bracht mij netjes het pakketje thuis zodat ik verder kon....
Het heeft een poosje in het 'vergeethoekje' gelegen, maar inmiddels ben ik er mee verder gegaan en heb de hele bol (op ongeveer 3 meter na) opgehaakt.
Vanmorgen heb ik hem op de logeerkamer op de vloerbedekking vastgespeld om te blocken..... Het kostte me 2 grote handdoeken om 'm bedekt te krijgen.....
Ik hoop dat het snel droogt zodat ik 'm kan gaan gebruiken.... Het weer is er nu toch wel naar dat je deze weer lekker kan gebruiken!
Tjonge.... al met al heb ik weer een heel lang blog geschreven. Dat is lang geleden hè?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten